Krvarenje nakon seksualnog odnosa

Krvarenje nakon seksualnog odnosa može izazvati neprijatnost, ali i paniku kod mnogih žena i njihovih partnera. Iako u nekim slučajevima može biti bezopasno, u drugim može ukazati na ozbiljnije zdravstvene probleme. U daljem tekstu ćemo analizirati moguće uzroke krvarenja, metode dijagnostike i lečenja, kao i preporuke stručnjaka za njegovo sprečavanje.

Mogući uzroci krvarenja nakon seksualnog odnosa

Krvarenje nakon seksualnog odnosa, odnosno postkoitalno krvarenje ima različite uzroke, a ovo su najčešći:

1. Povreda ili iritacija vaginalnog tkiva se često dešava prilikom grubog ili nedovoljno vlažnog odnosa, a to može izazvati sitne rane ili ogrebotine na vaginalnoj sluzokoži i uzrokovati pojavu krvarenja.
2. 
   
3. Infekcije se nalaze na drugom mestu najčešćih uzroka, a seksualno prenosive infekcije, kao što su hlamidija i gonoreja, mogu izazvati zapaljenje cerviksa, što takodje dovodi do krvarenja.
4. Polipi i druge benigne izrasline (lezije) su nekancerozne izrasline koje mogu krvariti tokom ili nakon odnosa, a uzrok je njihova iritacija izazvana trenjem.  
5. Hormonalne promene kao što je smanjen nivo estrogena kod žena u menopauzi mogu uzrokovati vaginalnu suvoću i atrofični vaginitis, što može dovesti do krvarenja.
6. 
   
7. Rak grlića materice je ređi od prethodno pomenutih uzroka, ali postkoitalno krvarenje može predstavljati rani simptom raka grlića materice, posebno kod žena koje nisu redovno radile preventivne testove (Papa test).

Dijagnoza postkoitalnog krvarenja

Dijagnoza uzroka krvarenja nakon seksualnog odnosa uključuje pre svega temeljno ispričanu medicinsku istoriju, a potom i fizički pregled specijaliste. Lekar može sprovesti sledeće dijagnostičke preglede, kako bi utvrdio uzrok krvarenja:

• Ginekološki pregled prilikom kog se pregleda i grlić materice i može se identifikovati prisustvo lezija, polipa ili znakova infekcije.
• Papa test i HPV testiranje su analize koje se koriste za otkrivanje prekanceroznih promena na grliću materice.
• 
  
• Mikrobiološki testovi koji se koriste za dijagnostiku seksualno prenosivih infekcija, kao što su hlamidija, gonoreja i trihomonijaza.
• Ultrazvučni pregled može pomoći u proceni abnormalnosti u predelu jajnika I materice.

Tretmani i prevencija

Tretman zavisi od osnovnog uzroka postkoitalnog krvarenja. Ako je uzrok iritacija ili vaginalna suvoća, lekar može preporučiti lubrikante na bazi vode ili terapiju koja uključuje estrogen. Ako su prisutne infekcije, antibiotici su standardni tretman, a kada su polipi uzrok, moguće je hirurško uklanjanje kako bi se sprečilo dalje krvarenje i ozbiljnije povrede.

Prevencija je jedna od osnovnih metoda za sprečavanje krvarenja nakon odnosa, s toga se preporučuje

• Korišćenje adekvatnih lubrikanata tokom odnosa.
• Održavanje redovnih ginekoloških pregleda i preventivnih (Papa) testova.
• Izbegavanje grube penetracije koja može izazvati povrede vaginalnog tkiva.
• 
  
• Pravilna higijena i zaštita od seksualno prenosivih infekcija korišćenjem kontracepcije - kondoma.

Krvarenje nakon seksualnog odnosa može imati različite uzroke, od bezopasnih povreda do ozbiljnih zdravstvenih stanja poput raka grlića materice. Pravovremena dijagnostika i adekvatan tretman su ključni za sprečavanje komplikacija i očuvanje reproduktivnog zdravlja. Redovni pregledi kod ginekologa i odgovorno seksualno ponašanje su ključni kako bi se značajno smanjio rizik od postkoitalnog krvarenja i njegovih uzroka.

Ovaj tekst je namenjen isključivo u informativne svhre. U slučaju pojave bilo kakvih simptoma preporučuje se da potražite pomoć od svog lekara ili kvalifikovanog zdravstvenog stručnjaka.

Slika preuzeta sa: https://unsplash.com/photos/person-standing-on-white-ceramic-floor-tiles-95-cYFObGH0

Reference

MedPark Hospital. (n.d.). Postcoital bleeding (bleeding after sex). Preuzeto 29, januara 2025, sa https://www.medparkhospital.com/en-US/disease-and-treatment/postcoital-bleeding-bleeding-after-sex

Tarney, C. M., & Han, J. (2014). Postcoital bleeding: A review on etiology, diagnosis, and management. Obstetrics and Gynecology International, 2014, 192087. https://doi.org/10.1155/2014/192087